Inicjatywa Społeczna Obrońców Krzyża: poniedziałek, 29 listopad

Cały dzień sypie śnieg,ulice nieodśnieżone, jest bardzo zimno-10 stopni,zawieje i zamiecie. Śnieg w oczy sypie,a na Krakowskim Przedmieściu najwytrwalsi Obrońcy Krzyża czuwają na swoim "posterunku" modlitewnym. Darek z Rafałem przynieśli nagłośnienie i krzyż, który z trudem ustawili na naszym małym placyku, gdyż wszędzie są zaspy i dużo śniegu. Strażnicy miejscy próbowali nas wystraszyć mówiąc, że nie możemy stawiać tutaj krzyżą, ewentualnie po drugiej stronie ulicy. My oczywiście zaprotestowaliśmy- doszło do ostrej wymiany zdań, w wyniku czego krzyż stanął tu gdzie zawsze. Darek powiedział, iż każdy rząd odchodzi, tylko naród zostaje ten sam, więc zarówno policja jak i straż miejska winni, co jest ich powinnością- ludziom służyć i dbać o ich bezpieczeństwo.
Na początku, po godzinie 19 było nas parę osób- zaśpiewaliśmy "Ojczyzno ma" i "Hymn smoleński". Potem jedna z bardzo prawych osób rozdała kartki z tekstem pięknej pieśni patriotycznej pt. "Polak nie sługa".
Właśnie dzisiaj mija kolejna rocznica Powstania Listopadowego, które wybuchło w 1930 roku o godzinie 18. Wówczas wojsko i lud stolicy poderwał się do walki przeciwko rosyjskiemu zaborcy. Na ulicach Warszawy zabrzmiały okrzyki "Do broni, do broni!" Pamiętamy o przodkach, którzy walczyli wtedy o wolną Polskę.

Oto fragment piosenki:

Muzyka ;Karol Kurpiński, słowa Jan Nepomucen Kamiński

," Polak nie sługa, nie zna co to pany,

Nie da się okuć przemocą w kajdany,

Wolnością żyje do wolności wzdycha,

Bez niej jak kwiatek bez wody usycha.

Tak więc Rodacy! wolności nam trzeba,

Zamiarom naszym sprzyjać będą nieba-

Nadejdzie chwila, chwila pożądana.

Że zegną wrogi przed Polską kolana! "

Następnie mimo zimna, atmosfera była taka radosna. Właśnie w tej małej grupce czuło się wielkiego ducha wolnościowo- patriotycznego. Ludzi przybywało, zaszczycił nas również swoim przybyciem niestrudzony misjonarz o. Jerzy Garda. Zasypany śniegiem, w białej czapie i z białą brodą wyglądał jak Św. Mikołaj :) Śpiewał z nami, żartował- było bardzo miło. Niestety, nie dołączył do nas Andrzej, bo utknął po drodze, więc radia nie było- Apel odśpiewaliśmy sami. O godzinie 21 było nas 30 osób- zaśpiewaliśmy "Maryjo królowo Polski", zmówiliśmy różaniec i po błogosławieństwieo godzinie 21.40- zaczeliśmy się rozchodzić. Oczywiście krócej się modliliśmy ze względu na bardzo złą pogodę. Wtedy pod krzyż dotarł spózniony ks. Jacek i modlił się z małą grupą tych osób, które dołączyły spóznione.

Ustaliliśmy również, że w ziemie będziemy zbierać się o godzinie 20 na modlitwie i śpiewie, a skończymy Apelem Jasnogórskim.

Myślę, że nasz trud i poświęcenie, dobry Bóg wynagrodzi, czyli doprowadzi do naszego zwycięstwa pod Krzyżem i ocali naszą Ojczyznę przed tymi, którzy ją niszczą. Na koniec zacytuję wybrane fragmenty wiersza K. Węgrzyna:

" Krzyże Chrystusa, co Polski znakiem,

że Bóg i Honor zawsze z Polakiem."

" Przez Twoje Krzyże i zmiłowanie,

Niech Chryste Polska wolną zostanie."

Montowanie krzyża