„Inka” zamiast „czterech śpiących”

foto: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl

Na Facebooku powstała grupa o nazwie - O pomnik „Inki” w miejscu pomnika „4 śpiących” na warszawskiej Pradze. Jak piszą autorzy akcji przyszła „Inka” już ma twarz. – „Wybraliśmy pasującą fotografię” – informują.

Chodzi o zamianę pomnika "braterstwa broni" (tzw. czterech śpiących), odsłoniętego na warszawskiej Pradze po drugiej wojnie światowej, na pomnik Danuty Siedzikówny „Inki”, zamordowanej przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa. Do akcji dołączyło już ponad 2 tys. osób.

„Inka” była sanitariuszką 5. Wileńskiej Brygady AK. Wczesną wiosną 1946 r. nawiązała kontakt z ppor. Zdzisławem Badochą „Żelaznym”, dowódcą jednego ze szwadronów „Łupaszki”. Służyła w tym szwadronie jako łączniczka i sanitariuszka, uczestnicząc w akcjach przeciwko NKWD i UB. Aresztowana w lipcu 1946 r.

W śledztwie (kierowanym przez naczelnika Wydziału III WUBP w Gdańsku Jana Wołkowa i kierownika Wydziału Śledczego WUBP Józefa Bika) była bita i poniżana. Mimo to odmówiła składania zeznań obciążających członków brygad wileńskich AK. Została skazana na śmierć 3 sierpnia przez sąd kierowany przez mjr. Adama Gajewskiego i zastrzelona przez dowódcę plutonu egzekucyjnego ppor. Franciszka Sawickiego 28 sierpnia 1946 wraz z Feliksem Selmanowiczem ps. Zagończyk, w więzieniu przy ul. Kurkowej w Gdańsku. Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnimi słowami „Inki” było: Niech żyje Polska! Niech żyje „Łupaszko”! Miejsce pochówku ciał nie jest znane. „Inka” miała 17 lat.

Akcja jest dostępna pod tym adresem - http://www.facebook.com/events/534705559884924/?ref=3

nowe nazwiska odnalezionych BOHATERÓW POLSKI!

1. Stanisław Kasznica, ostatni dowódca Narodowych Sił Zbrojnych, to kolejna ofiara komunistycznej bezpieki, którą zidentyfikowano po ekshumacjach na warszawskich Powązkach. Wyniki identyfikacji dot. Kasznicy i trzech innych żołnierzy Armii Krajowej podał IPN.

Każdej z ofiar terroru komunistycznego należy przywrócić imię i nazwisko oraz przypomnieć o ich zasługach dla Polski - powiedział prezes IPN Łukasz Kamiński, przedstawiając wyniki identyfikacji wspólnie z prof. Andrzejem Ciechanowiczem, rektorem Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, z którym IPN współtworzy Polską Bazę Genetyczną Ofiar Totalitaryzmów.
Eksperci, w tym specjaliści-genetycy, zidentyfikowali szczątki czterech żołnierzy Armii Krajowej i powojennego podziemia niepodległościowego, którzy za to, że opierali się sowietyzacji Polski zostali pod koniec lat 40. skazani przez komunistyczne władze na kary śmierci. Po brutalnych przesłuchaniach i egzekucjach, które odbyły się w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, funkcjonariusze UB ukryli ich zwłoki na tzw. Łączce Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie.
Wśród zidentyfikowanych jest Stanisław Kasznica ("Maszkowski", "Przepona", "Wąsal"), podpułkownik i komendanta Narodowych Sił Zbrojnych, kawaler orderu Virtuti Militari V klasy i dwukrotnie Krzyża Walecznych. Był działaczem "Bratniej Pomocy", a od 1934 r. Obozu Narodowo-Radykalnego, członkiem Organizacji Polskiej - tajnej struktury kierowniczej ONR. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r. i w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie działał w Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym - konspiracyjnej organizacji wojskowo-politycznej o charakterze narodowym. Po wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie Kasznica został stracony 12 maja 1948 r.
Kolejnymi zidentyfikowanymi osobami są: Stanisław Abramowski ("Bury" i "Partyzancik"), żołnierz Armii Krajowej, Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" oraz Narodowych Sił Zbrojnych oraz Bolesław Budelewski ("Pług"), żołnierz Armii Krajowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Specjaliści ustalili też tożsamość Tadeusza Pelaka ("Junak"), porucznika Armii Krajowej i Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość". Podobnie jak Kasznicę zamordowano ich w mokotowskim więzieniu pod koniec lat 40.